Bir RAŞİT GÜNTAŞ Geçti…

Belki klasik bir ifade kullanacağım söze başlarken; herkes doğar, büyür ve bir gün göçer gider… Ama bazıları göçüp giderken, sadece gitmez, herkesten de bir şeyler alır götürür bir daha geri gelmeyecek… Varlıklarının değeri ve anlamı aramızdan ayrılırken daha belirgin hale gelir… Raşit abimizin bize vedası da işte böyle oldu… Allah rahmet eylesin…

İçi dışı bir derler ya, öyleydi Raşit abi… Özü sözü birdi… Açık sözlüydü… Hedef koyduktan sonra, canla başla çalışır, kafasına koyduğunu yapmak için durmadan gayret ederdi… Zamanla yarışırdı… Derdi neyse, her yerde doğru bildiğini çekinmeden anlatırdı… Karşısındaki bakan da olsa, bir başkası da olsa, kendisine has üslubuyla vermek istediği mesajı etkin bir şekilde karşı tarafa aktarırdı.

Denizli İhracatçılar Birliği'ne hizmetleri ise unutulamaz… Bu sene 20. Yılımız diyoruz, dile kolay altı yılı Raşit Abinin başkanlığında geçmiş… Neredeyse üçte biri… Pamuk İpliğindeki korunma önemlerinin kalkması için verdiği mücadeleyi mi anlatmalı, şu an hizmet verdiğimiz bina için harcadığı emek ve zamanı mı hatırlatmalı bilmiyorum… Biz hala Denizli İhracatçılar Birliğinde onu hatırlayarak çalışıyoruz, onu hatırlatacak anılarla mesai yapıyoruz… Onun Birliğimizde bıraktığı renk eminim ki hep göz alacak… Denizli İhracatçılar Birliği denince Raşit abi hep akla gelecek…

Sadece İhracatçılar Birliği, Türkiye İhracatçılar Meclisi veya Dış Ticaret camiasında değil, herkes tarafından makbul ve sevilen bir insandı Raşit Abi… Buna bir çoğumuz şahit olmuşuzdur. O herkesle dosttu, herkesle arkadaştı… Kim olursa olsun, sanki kırk yıllık dostuymuş gibi severdi, ya da kırk yıllık dostuymuş gibi kızardı bazen, hep samimiydi…

Son arkadaşı ise maalesef amansız hastalık oldu. Neden arkadaşı diyorum anlatayım; nisan ayında DENİB Yönetiminden arkadaşlarımızla birlikte, birkaç günlüğüne bir Fas gezisinde buluştuk. Raşit abimizi de davet ettik, sağolsun bizi kırmamıştı. O zaman anlatmıştı bana, ben hastalığımı kabullendim onunla birlikte hayatımı sürdürmeye alıştım diye. Her neticeye hazır olduğu belliydi, yine güçlüydü Raşit abi… Belli ki hayıflanmayı değil, amansız hastalıkla arkadaş olmayı tercih etmişti…

Raşit abiyi dün kaybettik… Anlaşılan o ki Raşit abi giderken bizi üzmek istemedi, birkaç gün daha dedi ve Bayramımızı bize hediye etti… Raşit abi giderken bizden de bir şeyler götürdü. Şimdi geriye sözler ve anılar kaldı…

Her şeyin ötesinde bir Denizli sevdalısını kaybettik…

Allah rahmet eylesin, başta yakınları olmak üzere hepimizin başı sağolsun.

 

Saygılarımla,

Süleyman KOCASERT

DENİB Başkanı

s.kocasert@denib.gov.tr